Lookup cumulative lexical entry: قسمة

  1. ἀδιαίρετος
    • ἀδιαίρετος (adj.) Arist. Metaph. lā ǧuzʾun lahu wa-lā qismatun
  2. ἀμερής
    • ἀμερής (adj.) Proclus El. theol. lā yaqbalu l-qismata wa-lā taǧziʾata
      εἴ τι ἄρα πρὸς ἑαυτὸ ἐπιστρεπτικόν ἐστιν, ἀσώματόν ἐστι καὶ ἀμερές Proclus El. theol. 15: 18.6 = inna kulla mā amkana an yarǧaʿa ilā ḏātihī fa-huwa rūḥāniyyun lā ǧirmiyyun wa-lā yaqbalu l-qismata wa-lā taǧziʾata 15.12
  3. ἀντιδιαιρέω
    • ἀντιδιαιρέω (verb) Galen In De off. med. ǧaʿala...muḥāḏiyā fī l-qismati
    • ἀντιδιαιρέω (pass. part.) Galen In De off. med. ἀντιδιαιρούμενος = ǧaʿalahā...fī l-qismati muḥāḏiya
  4. ἄτομος
    • ἄτομος (adj.) Arist. Metaph. allatī lā taḥtamilu l-qismata
  5. διαίρεσις
    • διαίρεσις (noun) Arist. An. post. οὐδ' ἡ διὰ τῶν διαιρέσεων ὁδός = wa-lā bi-l-ṭarīqi llatī takūnu bi-l-qismati
    • διαίρεσις (noun) Arist. Cat.
    • διαίρεσις (noun) Arist. Metaph.
    • διαίρεσις (noun) Arist. Phys. διαιρέσει = bi-l-qismati
    • διαίρεσις (noun) Artem. Onirocr.
    • διαίρεσις (noun) Artem. Onirocr.
    • διαίρεσις (noun) Nicom. Arithm.
    • διαίρεσις (noun) Porph. Isag.
    • διαίρεσις (noun) Porph. Isag. διαιρέσεις
    • διαίρεσις (noun) Porph. Isag. διαιρέσεις
    • διαίρεσις (noun) Ps.-Plut. Placita
    • διαίρεσις (noun) Ps.-Plut. Placita
  6. διαιρετικός
    • διαιρετικός (adj.) Porph. Isag.
  7. διαιρέω
    • διαιρέω (verb) Arist. Phys.
      πῶς γὰρ διελεῖς; Arist. Phys. III 5, 205b30 = wa-ḏālika annahu lā sabīla laka ilā qismatihī bi-niṣfayni
    • διαιρέω (pass. part.) Arist. Phys. διελομένοις = bi-ṭarīqi l-qismati
      τίς δ' ἡ τοιαύτη (sc. κίνησις), δῆλον διελομένοις Arist. Phys. V 4, 227b22 = wa-qad tabayyana ayyu ḥarakatin hiya hāḏihī l-ḥarakatu bi-ṭarīqi l-qismati
    • διαιρέω (verb) Porph. Isag. οὐκ ἂν διελοίμεθα = lā yaǧūzu lanā qismatuhū
    • διαιρέω (gerund) Ps.-Plut. Placita διελέσθαι
  8. διανομή
    • διανομή (noun) Nicom. Arithm.
  9. διχοτομία
    • διχοτομία (noun) Aelian. Tact.
    • διχοτομία (noun) Arist. Phys. αἱ διχοτομίαι τοῦ μεγέθους = qismatu l-miqdāri bi-niṣfayni
    • διχοτομία (noun) Arist. Phys. al-qismatu bi-niṣfayni
  10. ἐπιλογισμός
    • ἐπιλογισμός (noun) Ptol. Hypoth. al-taǧziʾatu wa-l-qismatu
    • ἐπιλογισμός (noun) Ptol. Hypoth.
  11. κανών
    • κανών (noun) Nicom. Arithm. qismatu l-qānūni min
  12. κατατομή
    • κατατομή (noun) Nicom. Arithm. ἐν τῇ κατατομῇ = fī qismatin
  13. μερισμός
    • μερισμός (noun) Arist. Metaph.
    • μερισμός (noun) Proclus El. theol. διὰ τὸν μερισμὸν = li-ḥāli qubūlihā li-l-taǧziʾati wa-l-qismati
      (sc. αἱ δυνάμεις) πορρωτάτω τοῦ ἑνὸς διὰ τὸν μερισμὸν πεπερασμέναι πάντως εἰσίν Proclus El. theol. 86: 80.1 = fa-ṣārati l-ašyāʾu llatī tabʿudu mina l-wāḥidi mutanāhiyatan li-ḥāli qubūlihā li-l-taǧziʾati wa-l-qismati 86.11
  14. παραβλητέος
    • παραβλητέος (adj.) Nicom. Arithm. ἐπὶ τὸν σύνθετον παραβλητέον = qismatahu ʿalā...maǧmūʿayni
    • παραβλητέος (adj.) Nicom. Arithm. ἐπὶ τὸν σύνθετον παραβλητέον = qismatahu ʿalā...maǧmūʿayni
  15. παραβολή
    • παραβολή (noun) Nicom. Arithm. τὸ πλάτος τῆς παραβολῆς = fa-mā ḫaraǧa mina l-qismati
    • παραβολή (noun) Nicom. Arithm. τὸ πλάτος τῆς παραβολῆς = fa-mā ḫaraǧa mina l-qismati
  16. τέμνω
    • τέμνω (gerund) Arist. Phys. qasama ʿalā qismatin
      ἔστι τετμῆσθαι Arist. Phys. III 7, 207b32 = wa-qad yumkinu an naqsima ʿalā qismatin
  17. τμῆμα
    • τμῆμα (noun) Nicom. Arithm.
    • τμῆμα (noun) Nicom. Arithm. ἔχων τμήματα ὁρᾶται = yaqaʿu fīhi l-qismatu
  18. τομή
    • τομή (noun) Galen An. virt.
    • τομή (noun) Nicom. Arithm.
    • τομή (noun) Nicom. Arithm. ἐπιδεχόμενος τομὴν = allaḏī yuqbilu l-qismatu
    • τομή (noun) Nicom. Arithm.
    • τομή (noun) Porph. Isag.
The database query could not be executed.