Glossarium Græco-Arabicum

Lookup cumulative lexical entry: اختيار

1. αἵρεσις
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.] ἐφ' ἑκάστης αἱρέσεως = fī wāḥidin wāḥidin min al-iḫtiyārāt
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• αἵρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.] τὰς αἱρέσεις ποιούμεθα = kunnā naḫtāru iḫtiyārāt
• αἵρεσις (noun) Arist. Rhet.
2. αἱρετός
• αἱρετός (adj. comp.) Arist. Eth. Nic. αἱρετώτερος = akṯaru ḫtiyāran
3. αἱρέω
• αἱρέω (gerund) Alex. An. mant. [Lib. arb.] αἱρῆσθαι
• αἱρέω (gerund) Galen An. virt. ἑλεῖν
• αἱρέω (gerund) Ps.-Arist. Virt. τὸ αἱρεῖσθαι = fa-iḫtiyārun
4. ἀκούσιος
• ἀκούσιος (adj.) Galen An. virt. δύο ἀκουσιώτατα (sc. αἰτίαι) = ʿillatayni ḫāriǧatayni mina l-iḫtiyāri
5. ἀπροαίρετος
• ἀπροαίρετος (adj.) Ps.-Plut. Placita bi-ġayri ḫtiyārin
6. ἀριστοκρατία
• ἀριστοκρατία (noun) Ps.-Arist. Div. allatī yatawallā l-iḫtiyāra fīhā l-afāḍilu
7. ἐκλέγω
• ἐκλέγω (gerund) Arist. Eth. Nic. ἐκλέξασθαι
8. ἐκλογή
• ἐκλογή (noun) Arist. Eth. Nic.
• ἐκλογή (noun) Arist. Rhet.
9. ἐξουσία
• ἐξουσία (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
10. ὄρεξις
• ὄρεξις (noun) Nicom. Arithm. al-šawq ... wa-iḫtiyāruhā
11. προαιρέομαι
• προαιρέομαι (act. part.) Arist. Rhet. paraphr.; taqaddumu iḫtiyārin
• προαιρέομαι (act. part.) Arist. Rhet. paraphr.; taqaddumu iḫtiyārin
• προαιρέομαι (verb) Arist. Rhet. paraphr.; taqaddumu l-iḫtiyāri
12. προαίρεσις
• προαίρεσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.]
• προαίρεσις (noun) Arist. Eth. Nic.
• προαίρεσις (noun) Arist. Eth. Nic.
• προαίρεσις (noun) Arist. Eth. Nic.
  ἀμφισβητεῖταί τε πότερον κυριώτερον τῆς ἀρετῆς ἡ προαίρεσις ἢ αἱ πράξεις Arist. Eth. Nic. X 8, 1178a34 = wa-yušakku hal al-iḫtiyāru aḥaqqu bi-l-faḍīlati aw al-afʿālu 565.4
• προαίρεσις (noun) Arist. Eth. Nic.
• προαίρεσις (noun) Arist. Eth. Nic.
• προαίρεσις (noun) Arist. Metaph.
• προαίρεσις (noun) Arist. Phys. κατὰ προαίρεσιν = bi-rawiyyatin wa-ḫtiyārin
• προαίρεσις (noun) Arist. Phys. τῶν προαιρετῶν τοῖς ἔχουσι προαίρεσιν = mimman lahū l-iḫtiyāru ʿan iḫtiyārin minhū
• προαίρεσις (noun) Arist. Rhet. paraphr.; taqaddumu iḫtiyārin
• προαίρεσις (noun) Arist. Rhet. paraphr.; taqdīmu iḫtiyārin
• προαίρεσις (noun) Artem. Onirocr.
• προαίρεσις (noun) Ps.-Plut. Placita
• προαίρεσις (noun) Ps.-Plut. Placita
13. προαιρετός
• προαιρετός (adj.) Arist. Phys. τῶν προαιρετῶν τοῖς ἔχουσι προαίρεσιν = mimman lahū l-iḫtiyāru ʿan iḫtiyārin minhū
14. προαιρέω
• προαιρέω (pass. part.) Arist. Phys. προελόμενος = in kāna bi-ḫtiyārihī yaʿtamilu
15. προκρίνω
• προκρίνω (gerund) Alex. An. mant. [Lib. arb.] πρὸ τοῦ πρᾶξαι καὶ προκρῖναι γέ τι = qabla iḫtiyārihi

The database query could not be executed.