Glossarium Græco-Arabicum

Lookup cumulative lexical entry: طبيعي

1. ἄγραφος
• ἄγραφος (adj.) Ps.-Arist. Div. (al-sunnatu) l-ṭabīʿiyyatu
• ἄγραφος (adj.) Ps.-Arist. Div. νόμος ... ἄγραφος = al-sunnatu ... al-sunnatu l-ṭabīʿiyyati
2. διαλέγω
• διαλέγω (verb) Arist. Metaph. yaṭlubu ṭalaban ṭabīʿiyyan
3. ἰατρικός
• ἰατρικός (adj.) Galen In De off. med.
4. κατά
• κατά (prep.) Hippocr. Nat. hom. κατὰ φύσιν
5. οἰκεῖος
• οἰκεῖος (adj.) Arist. Cael.
• οἰκεῖος (adj.) Arist. Cael.
• οἰκεῖος (adj.) Artem. Onirocr.
6. φυσικός
• φυσικός (adj.) Arist. Cael. φυσικῶς εἴρηται = bi-qawlin ṭabīʿin
• φυσικός (adj.) Arist. Cael.
• φυσικός (adj.) Arist. Cael.
• φυσικός (adj.) Arist. Cael.
• φυσικός (adj.) Arist. Eth. Nic.
  ἴσως δὲ καὶ ἐν τοῖς φαύλοις ἔστι τι φυσικὸν ἀγαθὸν κρεῖττον Arist. Eth. Nic. X 2, 1173a4 = fa-ḫalīqun an yakūna fī l-ašyāʾi l-radīʾati ḫayrun mā ṭabīʿiyyun aḫyara minhā 533.8
• φυσικός (adj.) Arist. Eth. Nic. τὰ φυσικά = al-ašyāʾu l-ṭabīʿiyyatu
  οὕτω γὰρ φαίνεται καὶ τὰ φυσικὰ καὶ τὰ ὑπὸ τέχνης, οἷον ζῷα Arist. Eth. Nic. X 5, 1175a23 = wa-ka-ḏālika taẓharu l-ašyāʾu l-ṭabīʿiyyatu wa-llatī taḥta l-mihnati ka-l-ḥayawāni 547.4
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph.
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph. al-ašiyāʾu l-ṭabīʿiyyatu
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph. al-ǧawāhiru l-ṭabīʿiyyatu
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph.
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph. ἡ φυσική = al-ʿilmu l-ṭabīʿiyyu
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph. ἡ φυσική = al-ʿilmu l-ṭabīʿiyyu
• φυσικός (adj.) Arist. Metaph. al-naẓaru l-ṭabīʿiyyu
• φυσικός (adj.) Arist. Phys. οἱ φυσικοί = al-ṭabīʿiyyūna
• φυσικός (adj.) Arist. Phys. ἡ φυσική (sc. ἐπιστήμη) = l-ʿilmu l-ṭabīʿiyyu
  καὶ τῆς φυσικῆς ἂν εἴη τὸ γνωρίζειν ἀμφοτέρας τὰς φύσεις Arist. Phys. II 2, 194a26 = fa-min ḥaqqi l-ʿilmi l-ṭabīʿiyyi ayḍan an yaʿrifa l-ṭabīʿiyyatayni ǧamīʿan
• φυσικός (adj.) Arist. Phys.
  τῶν φυσικῶν τινες Arist. Phys. I 3, 186a20 = qawmun mina l-ṭabīʿiyyīna
• φυσικός (adj.) Arist. Rhet.
• φυσικός (adj.) Arist. Rhet.
• φυσικός (adj.) Arist. Rhet.
• φυσικός (adj.) Arist. Rhet.
• φυσικός (adj.) Artem. Onirocr.
• φυσικός (adj.) Artem. Onirocr.
• φυσικός (adj.) Galen An. virt.
  τὴν ἑτέραν ἀρχὴν τῶν φυσικῶν σωμάτων σῶμα δημιουργοῦσαν Galen An. virt. 37.10 = al-šayʾayni l-awwalayni llaḏayni ʿanhumā yakūnu al-ǧismu l-ṭabīʿiyyu 13.12
• φυσικός (adj.) Galen An. virt.
• φυσικός (adj.) Galen An. virt.
• φυσικός (adj.) Galen An. virt.
• φυσικός (adj.) Galen An. virt.
• φυσικός (adj.) Galen Med. phil.
• φυσικός (adj.) Nicom. Arithm.
• φυσικός (adj.) Nicom. Arithm.
• φυσικός (adj.) Nicom. Arithm. νόμους φυσικοὺς = al-sunnatu l-ṭabīʿiyyatu
• φυσικός (adj.) Ps.-Arist. Div.
• φυσικός (adj.) Ps.-Arist. Div.
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
• φυσικός (noun) Ps.-Plut. Placita οἱ φυσικοί = al-ṭabīʿiyyūna
• φυσικός (noun) Ps.-Plut. Placita οἱ φυσικοί = al-ṭabīʿiyyūna
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita τὰ Φυσικά = al-ṭabīʿiyyāt
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita τὰ φυσικά = al-ašyāʾu l-ṭabīʿiyyātu
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
• φυσικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
7. φυσιολογέω
• φυσιολογέω (verb) Arist. Metaph. takallama kalāman ṭabīʿiyyan
8. φυσιολογία
• φυσιολογία (noun) Nicom. Arithm. πρὸς φυσιολογίαν = fī l-qawli l-ṭabīʿiyyi
9. φυσιόω
• φυσιόω (pass. part.) Arist. Cat. πεφυσιωμένος = kāna lahū ḥālan ṭabīʿyatan
10. φύσις
• φύσις (gerundive) Alex. An. mant. [Lib. arb.] κατὰ φύσιν = ʿalā-l-ḥāli l-ṭabīʿiyyi
• φύσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.] κατὰ φύσιν ἔχων = wa huwa ʿalā-l-ḥāli l-ṭabīʿiyyi
• φύσις (noun) Alex. An. mant. [Lib. arb.] κατὰ φύσιν ἔχουσιν = allaḏīnahum ʿalā-l-ḥāli l-ṭabīʿiyyati
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael.
• φύσις (noun) Arist. Cael. κατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Cael. τὰ φύσει λεγόμενα = al-asyāʾu al-ṭabīʿiyyatu
• φύσις (noun) Arist. Eth. Nic. τὸ κατὰ φύσιν = al-šayʾu l-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Arist. Eth. Nic. τὸ κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Arist. Metaph.
• φύσις (noun) Arist. Meteor.
• φύσις (noun) Arist. Phys. περὶ φύσεως
  τὸ μὲν οὖν εἰ ἓν καὶ ἀκίνητον τὸ ὂν σκοπεῖν οὐ περὶ φύσεώς ἐστι σκοπεῖν Arist. Phys. I 2, 184b26 = wa-aqūlu l-āna inna l-naẓara fī l-mawǧūdi hal huwa wāḥidun laysa bi-mutaḥarrikin laysa huwa naẓaran ṭabīʿiyyan
• φύσις (noun) Arist. Phys. κατὰ φύσιν = ʿalā l-maǧrā al-ṭabīʿī
• φύσις (adj.) Arist. Phys. τὸ κατὰ φύσιν = al-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Arist. Phys.
  καὶ τῆς φυσικῆς ἂν εἴη τὸ γνωρίζειν ἀμφοτέρας τὰς φύσεις Arist. Phys. II 2, 194a27 = fa-min ḥaqqi l-ʿilmi l-ṭabīʿiyyi ayḍan an yaʿrifa l-ṭabīʿiyyatayni ǧamīʿan
• φύσις (noun) Arist. Rhet. ἔστι φύσεως
• φύσις (noun) Arist. Rhet. φύσει ὄν
• φύσις (noun) Artem. Onirocr. al-ḥālu l-ṭabīʿiyyatu
• φύσις (noun) Artem. Onirocr. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Artem. Onirocr. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Artem. Onirocr. šayʾan ṭabīʿiyyan
• φύσις (noun) Artem. Onirocr. al-miqdāru l-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Galen An. virt. al-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Galen An. virt. al-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Galen An. virt. al-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Galen Med. phil. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Hippocr. Alim.
• φύσις (noun) Hippocr. Alim. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Hippocr. Alim. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Hippocr. Alim. παρὰ φύσιν = ġayru ṭabīʿiyyin
• φύσις (noun) Hippocr. Aphor. μᾶλλον τῆς φύσιος = muǧāwizu l-miqdāri l-ṭabīʿiyyi
• φύσις (noun) Hippocr. Genit.; Nat. puer. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Hippocr. Nat. hom. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Hippocr. Nat. hom. παρὰ φύσιν = bi-ḫilāfi l-maǧrā l-ṭabīʿiyyi
• φύσις (noun) Hippocr. Superf.
• φύσις (noun) Nicom. Arithm. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Nicom. Arithm. κατὰ φύσιν
• φύσις (noun) Ps.-Arist. Div. κατὰ φύσιν = al-ṭabīʿiyyatu
• φύσις (noun) Ps.-Arist. Div. κατὰ φύσιν = al-ṭabīʿiyyatu
• φύσις (noun) Ps.-Plut. Placita al-miqdāru l-ṭabīʿiyyu
• φύσις (noun) Ps.-Plut. Placita ḥālun ṭabīʿiyyatun

The database query could not be executed.