Glossarium Græco-Arabicum

Lookup cumulative lexical entry: فارَقَ

1. ἀάω
• ἀάω (verb) Galen An. virt.
2. ἀμείβω
• ἀμείβω (gerund) Hippocr. Off. med. ἀμείβειν
3. ἀπαλλάσσω
• ἀπαλλάσσω (verb) Artem. Onirocr. ἀπαλλάσσομαι
• ἀπαλλάσσω (verb) Artem. Onirocr. ἀπαλλάσσομαι
4. ἄπειμι
• ἄπειμι (verb) Alex. An. mant. [Vis.] ἄπειμι c. ἐκ (to depart from) = fāraqa c. acc.
5. ἀπέρχομαι
• ἀπέρχομαι (act. part.) Alex. qu. I 2 [Color] ἀπελθόντος = fāraqahu wa-taḥawwala ʿanhu
6. ἀπολείπω
• ἀπολείπω (gerund) Arist. Phys. τὸ ἀπολελοιπέναι = an yakūna qad fāraqa
7. ἀπόλλυμι
• ἀπόλλυμι (verb) Artem. Onirocr. fāraqathā
8. ἀπολύω
• ἀπολύω (verb) Arist. Cael.
• ἀπολύω (gerund) Arist. Cael. ἀπολύεσθαι
• ἀπολύω (verb) Arist. Cael. fāraqa...wa-baʿuda ʿanhu
• ἀπολύω (verb) Arist. Cael. ǧāza wa-fāraqa
9. ἀπόσπασμα
• ἀπόσπασμα (noun) Hippocr. Off. med. mā...yufāriqu
10. ἀπουσία
• ἀπουσία (noun) Alex. qu. I 2 [Color] ἡ...παντελὴς ἀπουσία = iḏā fāraqa...firāqan tāmman
• ἀπουσία (noun) Alex. qu. I 2 [Color] ἡ...παντελὴς ἀπουσία = iḏā fāraqa...firāqan tāmman
11. ἀποχώρησις
• ἀποχώρησις (noun) Ps.-Plut. Placita
12. ἀφαιρέω
• ἀφαιρέω (verb) Artem. Onirocr. ἀφαιροῦμαι
13. ἀχώριστος
• ἀχώριστος (adj.) Arist. Gener. anim. lā yufāriqu
• ἀχώριστος (adj.) Arist. Gener. anim. lā yufāriqu
14. διαλύω
• διαλύω (gerund) Arist. Eth. Nic. διαλυθῆναι = an yufāraqa hāḏā
15. διάστημα
• διάστημα (noun) Galen In De off. med. mā...yufāriqu
• διάστημα (noun) Galen In De off. med. mā yufāriqu
16. διίστημι
• διίστημι (gerund) Galen In De off. med. διαστῆναι
17. ἐκβάλλω
• ἐκβάλλω (verb) Artem. Onirocr.
18. ἔξειμι
• ἔξειμι (verb) Ps.-Plut. Placita
• ἔξειμι (verb) Ps.-Plut. Placita ἔξειμι ἐκ
19. ἐξίστημι
• ἐξίστημι (verb) Nicom. Arithm.
20. μένω
• μένω (verb) Artem. Onirocr. lā yufāriqu makānahu
21. ϕεύγω
• ϕεύγω (verb) Plot. ϕεύγουσα = مفارقتها
  ῞Οταν δὴ τοῦτο διὰ χρόνων ποιῇ ϕεύγουσα τὸ πᾶν IV 8, 4.13 = وإذا صارت الأنفس في هذه الجزئيات وطال مكثها فيها ومفارقتها النفس الكلية 108.18
22. χωρίζω
• χωρίζω (verb) Arist. Gener. anim.
• χωρίζω (verb) Galen An. virt.
  διὰ τί χωρίζεται (sc. ἡ ψυχή) ψυχθέντος τοῦ ἐγκεφάλου Galen An. virt. 38.5 = li-mā tufāriqu l-nafsu l-badana iḏā barada l-dimāġu 14.7
• χωριζω Them. In De an.
23. χωριστός
• χωριστός (adj.) Plot. χωριστοῦ ὄντος = فارقت
  Πῶς οὖν τοῦ νοητοῦ χωριστοῦ ὄντος ἥδε εἰς σῶμα ἔρχεται Plot. Enn. IV 7, 13.1 = فإنّا نريد أن نفحص عنها أيضا كيف فارقت العالم العقلي 18.14
• χωριστός (adj.) Plot. τοῦ νοητοῦ χωριστοῦ ὄντος = فارقت
  Πῶς οὖν τοῦ νοητοῦ χωριστοῦ ὄντος ἥδε εἰς σῶμα ἔρχεται; IV 7, 13.1-2 = أما بعد، إذ قد بان وصحَّ أن النفس ليست بجرم وأنّها لا تموت ولا تفسد ولا تفنى، بل هي باقية دائمة، فإنّا نريد أن نفحص عنها أيضا كيف فارقت العالم العقلي وانحدرت إلى هذا العالم الحسّي الجسماني فصارت في هذا البدن الغليظ السائل الواقع تحت الكون والفساد 18.13-16

The database query could not be executed.