Lookup cumulative lexical entry: شاعر
- ανεπαισθητος
- δασύς
- δασύς (adj.) Hippocr. Aer.
- ποιητής
- ποιητής (noun) Arist. Gener. anim.
- ποιητής (noun) Arist. Metaph.
- ποιητής (noun) Arist. Poet.
διὸ τὸν μὲν ποιητὴν δίκαιον καλεῖν, τὸν δὲ φυσιολόγον μᾶλλον ἢ ποιητήν Arist. Poet. 1, 1447b19 = wa-li-ḏālika ammā ḏāka fa-yanbaġī an nulaqqibahū šāʿiran wa-ammā hāḏā fa-l-mutakallimu fī l-ṭabīʿiyyāti akṯaru mina l-šāʿiri 222.4 - ποιητής (noun) Arist. Poet.
καθάπερ Χαιρήμων ἐποίησε Κένταυρον μικτὴν ῥαψῳδίαν ἐξ ἁπάντων τῶν μέτρων, καὶ ποιητὴν προσαγορευτέον Arist. Poet. 1, 1447b22 = ka-mā kāna yaʿmalu Ḫāramīn fa-innahū kāna yušbihu Qānṭūrus bi-raqṣi l-dastabandi min ǧamīʿi l-awzāni, fa-qad yaǧibu an nulaqqibahū šāʿiran 222.6 - ποιητής (noun) Arist. Poet.
ἐκεῖθεν γὰρ ἦν Ἐπίχαρμος ὁ ποιητὴς πολλῷ πρότερος ὢν ... Arist. Poet. 3, 1448a33 = ka-mā kāna yafʿalu Afīḫārmus al-šāʿiru wa-huwa llaḏī kāna aqdama kaṯīran min … 224.10 - ποιητής (noun) Arist. Rhet.
- ποιητής (noun) Arist. Rhet.
- ποιητής (noun) Arist. Rhet.
- ποιητής (noun) Arist. Rhet.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
- ποιητής (noun) Artem. Onirocr.
πέπον γὰρ τὸ προσφιλέστατον οἱ ποιηταὶ καλοῦσι Artem. Onirocr. 74.8 = li-anna l-šuʿarāʾa yusammūna l-maḥabbata bi-l-luġati l-yūnāniyyati bi-smi l-biṭṭīḫi 136.11 - ποιητής (noun) Galen An. virt.
- ποιητής (noun) Galen An. virt.
- ποιητής (noun) Galen An. virt.
- ποιητής (noun) Galen In De off. med.
- ποιητής (noun) Galen In De off. med.
- ποιητής (noun) Nicom. Arithm. κατὰ τὸν ποιητήν = miṯla mā qāla l-šāʿiru
- ποιητής (noun) Nicom. Arithm. miṯla mā qāla l-šāʿiru
- ποιητής (noun) Ps.-Plut. Placita
- ποιητής (noun) Ps.-Plut. Placita
- ποιητής (noun) Ps.-Plut. Placita
κατά γε τοὺς τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας ποιητάς Ps.-Plut. Placita 299a13-4 = ʿalā mā taqūlu l-šuʿarāʾu l-awwalūna aṣḥābu l-qūmūḏiyā l-qadīmati 13.14 - ποιητικός
- ποιητικός (adj.) Ps.-Plut. Placita
- Σώφρων
- Σώφρων (noun) Arist. Poet. (sc. τοῦ ποιητοῦ) Σώφρονος = al-šāʿiru Sūfruna
οὐδὲν γὰρ ἂν ἔχοιμεν ὀνομάσαι κοινὸν τοὺς Σώφρονος καὶ Ξενάρχου μίμους καὶ τοὺς Σωκρατικοὺς λόγους Arist. Poet. 1, 1447b10 = wa-ḏālika annahū laysa lanā an nusammiya bi-māḏā yušāriku ḥikāyātu wa-tašbīhātu l-šāʿiri Sūfruna wa-Kasānarḫusa wa-l-aqāwīlu l-mansūbatu ilā Suqrāṭa 220.20 - τραγῳδοποιός
- τραγῳδοποιός (noun) Erat. Cub. dupl.
τῶν ἀρχαίων τινὰ τραγῳδοποιῶν φασιν εἰσαγαγεῖν τὸν Μίνω τῷ Γλαύκῳ κατασκευάζοντα τάφον Erat. Cub. dupl. 88.5 = inna raǧulan min šuʿarāʾa ḏukira annahū daḫala ʿalā Mīnūs wa-huwa fī ʿamali qabri li-Aġlūqusa l-maliki 151.4