Lookup cumulative lexical entry: زيادة
- αἱρετός
- αἱρετός (adj.) Arist. Rhet. αἱρετώτερος = mā yuḫtāru bi-ziyādatin wa-yuʾṯaru
- ἀνάβασις
- ἀνάβασις (noun) Ps.-Plut. Placita
- ἀνεπίτατος
- ἀνεπίτατος (adj.) Porph. Isag. lā yaqbalu l-ziyādata
- ἀριθμός
- ἀριθμός (noun) Nicom. Arithm. ἴσῳ ἀριθμῷ ὑπερέβησαν = yazīdu...ziyādatayni mutasāwiyatayni
- αὐξάνω
- αὐξάνω (gerund) Arist. Cael. αὐξάνεσθαι
- αὐξάνω (pass. part.) Arist. Gener. anim. τὸ αὐξαμένου τοῦ φωτὸς τὸ δὲ φθίνοντος = min naqṣi l-ḍawʾi wa ziyādatihi
- αὔξησις
- αὔξησις (noun) Arist. Cael.
- αὔξησις (noun) Arist. Cael.
- αὔξησις (noun) Arist. Cael.
- αὔξησις (noun) Hippocr. Alim. l-namāʾu wa-l-ziyādatu
- διαφορά
- διαφορά (noun) Nicom. Arithm. humā ziyādatun...ʿalā....wa-ziyādatun...ʿalā
- διαφορά (noun) Nicom. Arithm. humā ziyādatun...ʿalā...wa-ziyādatun...ʿalā
- εἰμί
- εἰμί (verb) Arist. Int.
- ἐπιδίδωμι
- ἐπιδίδωμι (act. part.) Alex. qu. III 3 [Sens.] ἐπιδιδόν = ṣuʿūdihi...wa-ḏahābihi...bi-ziyādatihi
- ἐπιδίδωμι (verb) Galen An. virt. ἐπιδώσουσιν = yaǧidūna l-sabīla ilā l-ziyādati
- ἐπιδιμερής
- ἐπιδιμερής (adj.) Nicom. Arithm. ziyādatu ǧuzʾayni
- ἐπίδοσις
- ἐπίδοσις (noun) Arist. Cael.
- ἐπίδοσις (noun) Arist. Cael.
- ἐπίδοσις (noun) Arist. Cael.
- ἐπίδοσις (noun) Arist. Cael.
- ἐπίδοσις (noun) Arist. Cat.
καὶ αὐτὸ δὲ ἐπίδοσιν λαμβάνει Arist. Cat. 10b28 = wa-hiya anfusuhā taḥtamilu l-ziyādata BN 171b19 - ἐπίδοσις (noun) Arist. Gener. anim. εἰς μέγεθος ἐπίδοσις = ziyādatu l-ǧismi wa-l-ʿiẓami
- ἐπίτασις
- ἐπίτασις (noun) Porph. Isag.
- ἐπίτασις (noun) Porph. Isag.
- ἐπίτασις (noun) Porph. Isag.
- ἱκανός
- ἱκανός (adv.) Galen Ars Medica ἱκανῶς = ziyādatan kaṯīratan
εἰ δ’ ἱκανῶς ἄμφω συναυξηθείη τό θ’ ὑγρὸν καὶ θερμόν Galen Ars Medica 13 : 340.11 = fa-in zādati l-kayfiyyatāni ǧamīʿan ziyādatan kaṯīratan aʿnī l-ruṭūbata wa-l-ḥarārata WGAÜ 308.3 - μάλιστα
- μάλιστα (adv.) Arist. Rhet. bi-ziyādatin
- μάλιστα (adv.) Arist. Rhet. bi-ziyādatin
- μάλιστα (adv.) Arist. Rhet. bi-ziyādatin
- μάλιστα (adv.) Arist. Rhet. bi-ziyādatin
- μᾶλλον
- μᾶλλον (adv.) Arist. Eth. Nic. τὸ μᾶλλον = al-ziyādatu
δέχεται τὸ μᾶλλον καὶ [τὸ] ἧττον Arist. Eth. Nic. X 3, 1173a17 = taqbalu l-ziyādata wa-l-nuqṣāna 533.17 - μᾶλλον (adv.) Arist. Eth. Nic.
καθ' ἃς ἐναργῶς φασὶ μᾶλλον καὶ ἧττον τοὺς ποιοὺς ὑπάρχειν κατὰ τὰς ἀρετάς, ἔσται ταὐτά Arist. Eth. Nic. X 3, 1173a19 = yazʿumūna anna l-ziyādata wa-l-nuqṣāna fīhā bayyinun fa-bi-hāḏā l-nawʿi yumkinu an takūna l-kayfiyyatu li-l-šayʾi bi-ʿaynihī 535.1 - μᾶλλον (adv.) Arist. Rhet. ziyādatan
- μᾶλλον (adv.) Arist. Rhet. bi-ziyādatin
- μᾶλλον (adv.) Arist. Rhet. bi-ziyādatin
- μᾶλλον (adv.) Porph. Isag. τὸ μᾶλλον
- μᾶλλον (adj. comp.) Ptol. Hypoth.
- περισσεύω
- περισσεύω (verb) Nicom. Arithm. ὅσῳ περισσεύει = ziyādatun...ʿalā...miṯla ziyādatin
- περισσεύω (verb) Nicom. Arithm. ὅσῳ περισσεύει = ziyādatun...ʿalā...miṯla ziyādatin
- περισσός
- περισσός (adj.) Artem. Onirocr.
- περιττός
- περιττός (adj.) Porph. Isag. περιττόν = ziyādatan
- πιστός
- πιστός (adj.) Arist. Rhet. τὰ πιστότερα = bi-ziyādatin muṣaddaqun
- πιστός (adj.) Arist. Rhet. πιστότατος = muṣaddaqun bi-ziyādatin
- πλεονασμός
- πλεονασμός (noun) Arist. Gener. anim.
- πλεονασμός (noun) Ps.-Plut. Placita
- πλεονασμός (noun) Ps.-Plut. Placita
- πλεονασμός (noun) Ps.-Plut. Placita
- πλῆθος
- πλῆθος (noun) Ps.-Plut. Placita
- πλῆθος (noun) Ps.-Plut. Placita
- πλήρωσις
- πλήρωσις (noun) Ps.-Plut. Placita imtilāʾun wa-ziyādatun
- προσδέωμαι
- προσδέωμαι (verb) Hippocr. Diaet. acut. yaḥtāǧu ilā ziyādatin
- προσέτι
- προσέτι (adv.) Nicom. Arithm. ὅλος καὶ αὐτός τε καὶ προσέτι μέρη = bi-ǧumlatihi...wa-maʿa ḏālika ziyādati aǧzāʾin
- προσέτι (adv.) Nicom. Arithm. ὅλος...καὶ προσέτι = bi-l-ǧumlati...wa maʿa ḏālika ziyādatun aǧzāʾun
- προσέτι (adv.) Nicom. Arithm. ὅλος αὐτός τε καὶ προσέτι = bi-ǧumlatihi...wa-maʿa ḏālika ziyādatin
- πρόσθεσις
- πρόσθεσις (noun) Arist. An. post. ταύτην ἐκ προσθέσεως = wa-hāḏā ʿalā ṭarīqi l-ziyādati
- πρόσθεσις (noun) Arist. An. post. παρ' ἑκάστην πρόσθεσιν = fī wāḥidatin wāḥidatin min al-ziyādāti
- πρόσθεσις (noun) Arist. Cael.
- πρόσθεσις (noun) Arist. Cael.
- πρόσθεσις (noun) Arist. Int. προσθέσεις διορίζουσαι = ziyādāt...li-yuḥaddida
- πρόσθεσις (noun) Arist. Metaph.
- πρόσθεσις (noun) Arist. Phys. κατὰ πρόσθεσιν = bi-ṭarīqi l-ziyādati
- πρόσθεσις (noun) Arist. Phys. τὸ δὲ κατὰ πρόσθεσιν = wa-ammā mā yakūnu ʿalā ǧihati l-ziyādati
- πρόσθεσις (noun) Arist. Phys. προσέθσει
- πρόσθεσις (noun) Arist. Phys. ἢ κατὰ πρόσθεσιν = immā fī l-ziyādati
- πρόσθεσις (noun) Artem. Onirocr.
- πρόσθεσις (noun) Galen An. virt.
- πρόσθεσις (noun) Hippocr. Alim.
- πρόσθεσις (noun) Hippocr. Alim.
- πρόσθεσις (noun) Hippocr. Diaet. acut.
- πρόσθεσις (noun) Nicom. Arithm. κατὰ πρόσθεσιν = ilā ziyādatin
- πρόσθεσις (noun) Nicom. Arithm. κατὰ πρόσθεσιν = ilā l-ziyādati
- πρόσθεσις (noun) Ps.-Plut. Placita
- προσθήκη
- προσθήκη (noun) Arist. Gener. anim.
- προσθήκη (noun) Arist. Rhet.
- προσλαμβάνω
- προσλαμβάνω (pass. part.) Arist. An. post. ἢ προσλαμβανομένου ὅρου ἢ ἐμβαλλομένου = immā bi-ziyādati ḥaddin yuqtaḍabu, wa-immā bi-an yudḫala
- προσλαμβάνω (verb) Arist. Phys. οὐ προσλαβοῦσά τι = bi-lā ziyādati šayʾin
- προστίθημι
- προστίθημι (verb) Arist. Metaph.
- προστίθημι (pass. part.) Arist. Phys. προστιθέμενον
- προστίθημι (gerund) Hippocr. Aphor. τὸ προστιθέναι γὰρ βλάβη = fa-inna l-ziyādata fīhi maḍarratun
- προστίθημι (verb) Ps.-Plut. Placita ǧaʿala ziyādatan ʿalā
- σύν
- σύν (prep.) Nicom. Arithm. maʿa ziyādati ḏikrin
- σύν (prep.) Nicom. Arithm. maʿa ziyādati ḏikrin
- σύν (prep.) Nicom. Arithm. σὺν τῇ ὑπὸ προθέσει = maʿa ziyādati ḏikri l-maqābalati
- σύν (prep.) Nicom. Arithm. σὺν τῇ ὑπὸ πρόθεσει = maʿa ziyādati ḏikri l-muqābilati fī
- σύν (prep.) Nicom. Arithm. σὺν τῇ ὑπὸ πρόθεσει = maʿa ziyādati ḏikri l-muqābilati fī
- ὑπερβάλλω
- ὑπερβάλλω (verb) Arist. Rhet.
- ὑπερβολή
- ὑπερβολή (noun) Hippocr. Alim.
- ὑπερβολή (noun) Ps.-Plut. Placita
- ὑπερέχω
- ὑπερέχω (verb) Hyps. Anaph. kāna l-ziyādatu
- ὑπερέχω (verb) Nicom. Arithm. ὅσον ὑπερέχει = miqdāru ziyādatin...ʿalā
- ὑπεροχή
- ὑπεροχή (noun) Arist. Gener. anim. bi-l-ziyādati
- ὑπεροχή (noun) Arist. Metaph.
- ὑπεροχή (noun) Arist. Metaph.
- ὑπεροχή (noun) Arist. Part. anim.
- ὑπεροχή (noun) Arist. Part. anim. al-faḍlatu wa-l-ziyādatu
- ὑπεροχή (noun) Arist. Part. anim. li-faḍlati ziyādatin
- ὑπεροχή (noun) Arist. Phys. καθ’ ὑπεροχὴν = ʿalā tarīqi l-ziyādati
- ὑπεροχὴ (noun) Arist. Phys.
- ὑπεροχὴ (noun) Arist. Phys.
- ὑπεροχή (verb) Hyps. Anaph.
- ὑπεροχή (noun) Nicom. Arithm. καθ' ὑπεροχὴν = ilā l-ziyādati
- ὑπεροχή (noun) Ps.-Arist. Virt.
- ὑπερσάρκωμα
- ὑπερσάρκωμα (noun) Diosc. Mat. med. زيادة اللحم
- ὑπερφέρω
- ὑπερφέρω (verb) Nicom. Arithm. ziyādatun...ʿalā