Glossarium Græco-Arabicum

Lookup cumulative lexical entry: علّة

1. ἀγαθός
• ἀγαθός (adj.) Ps.-Plut. Placita τἀγαθόν = lā ʿillata lahu
2. αἰτία
• αἰτία (noun) Aelian. Tact.
• αἰτία (noun) Alex. qu. I 2 [Color]
• αἰτία (noun) Alex. qu. I 2 [Color]
• αἰτία (noun) Alex. qu. III 3 [Sens.]
• αἰτία (noun) Arist. An. post. αἴτιά τε ... δεῖ εἶναι = wa-an yakūna ʿilalan
• αἰτία (noun) Arist. An. post. διὰ τοῦ αἰτίου = bi-l-ʿillati
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Cael.
• αἰτία (noun) Arist. Eth. Nic.
  διὰ τίνας αἰτίας Arist. Eth. Nic. X 9, 1181b19 = li-ayyi ʿilalin 583.1
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. ἡ αἰτία ἡ κινοῦσα = al-ʿillatu l-muḥarrikatu
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. ἡ αἰτία ἡ κινοῦσα πρώτη = al-ʿillatu-l-ūlā l-muḥarrikatu
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. τὴν ἐξ ἀνάγκης αἰτίαν = al-ʿillatu l-lāzimatu bi-iḍṭirārin
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. πόρρωθέν ἐστιν ἅπτεσθαι τῆς αἰτίας = yadnūna min daraki l-ʿillati min buʿdin kaṯīrin
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. οἱ λόγοι τῆς αἰτίας = asbābu ʿilalihā
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. διὰ τὴν αἰτίαν τὴν ἕνεκά τινος = wa-l-ḥālu al-ʿillati allatī tuqālu anna mā yakūnu inna-mā yakūnu li-šayʾin
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. καὶ διὰ τίν᾿ αἰτιαν ...εἴρηται = wa-awḍaḥnā l-ʿillata allatī min aǧlihā
• αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. λέγοντες ... τὴν αἰτίαν = yanṣubūna...ilā ʿillatin
• αἰτία (noun) Arist. Metaph.
• αἰτία (noun) Arist. Meteor.
• αἰτία (noun) Arist. Meteor.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
• αἰτία (noun) Arist. Poet.
  ἐοίκασι δὲ γεννῆσαι μὲν ὅλως τὴν ποιητικὴν αἰτίαι δύο τινὲς καὶ αὗται φυσικαί Arist. Poet. 4, 1448b4 = wa-yušbihu an yakūna l-ʿilalu l-muwallidatu li-ṣināʿati l-šiʿri llatī hiya bi-l-ṭabʿi ʿillatāni 224.14
• αἰτία (noun) Artem. Onirocr.
• αἰτία (noun) Artem. Onirocr.
• αἰτία (noun) Artem. Onirocr.
• αἰτία (noun) Galen An. virt.
• αἰτία (noun) Galen An. virt.
• αἰτία (noun) Galen An. virt.
• αἰτία (noun) Galen Med. phil.
• αἰτία (noun) Hippocr. Alim.
• αἰτία (noun) Hippocr. Alim.
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
  πᾶν μὲν τὸ ἀπὸ ἀκινήτου γινόμενον αἰτίας ἀμετάβλητον ἔχει τὴν ὕπαρξιν· πᾶν δὲ τὸ ἀπὸ κινουμένης, μεταβλητήν. Proclus El. theol. 76: 72.5 = kullu mā kāna min ʿillatin lā tataḥarraku fa-ḏālika l-šayʾu kāna bi-lā stiḥālatin wa-bi-lā taġayyurin, wa-kullu mā kāna min ʿillatin mutaḥarrikatin fa-ḏālika l-šayʾu kāna bi-stiḥālatin wa-bi-taġayyurin 76.1
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
  ὃ δὲ ὑφίστησι καὶ ὧν αἴτιον τὸ πρὸ αὐτοῦ γινώσκων, καὶ ἑαυτὸν ἐκεῖθεν ὑποστάντα γνώσεται. Proclus El. theol. 167: 146.6 = fa-man ʿalima ʿillata l-ašyāʾi l-maʿlūlati … ʿalima ayḍan annahū innamā kāna minhā 167.14
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
  ἐκ τελειοτέρων πρόεισι καὶ ὁλικωτέρων αἰτίων Proclus El. theol. 72: 68.18 = yaḥduṯu ʿan ʿillatin kulliyyatin kāmilatin 72.2
• αἰτία (noun) Proclus El. theol. ἡ ὑποστησάσα αἰτία
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
• αἰτία (noun) Proclus El. theol. πλειόνων αἴτιον ὑπάρχον = kāna ... ʿillatun li-kawni ašyāʾa kaṯīratin
• αἰτία (noun) Proclus El. theol.
  μία ἡ κοινὴ τῶν ὁμοταγῶν πάντων αἰτία Proclus El. theol. 21: 24.9 = ʿillatun wāḥidatun taʿummu l-ašyāʾa l-mutaǧānisata 21.6
• αἰτία (noun) Ps.-Plut. Placita
• αἰτία (noun) Ps.-Plut. Placita
• αἰτία (noun) Ps.-Plut. Placita
3. αἰτιάομαι
• αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. ǧaʿala ʿillat...
• αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. ǧaʿala ʿillat...
• αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. qāla fī ʿillatin...
• αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. ǧaʿala ʿillat...
• αἰτιάομαι (gerund) Arist. Gener. anim. αἰτιάσασθαι = nansuba l-ʿillatu ilā
• αἰτιάομαι (verb) Ps.-Plut. Placita yarā anna ʿillata
4. αἰτιολογέω
• αἰτιολογέω (verb) Ps.-Plut. Placita yaḏkuru anna hāḏā ʿillata …
5. αἴτιον
• αἴτιον (noun) Alex. qu. I 5 [Auct.]
• αἴτιον (noun) Arist. An. post. κατὰ τὸ πρῶτον αἴτιον = bi-l-ʿillati l-ūlā
• αἴτιον (noun) Arist. An. post. τὸ μὲν γὰρ αἴτιον τὸ μέσον = wa-ḏālika anna l-wasaṭa huwa l-ʿillatu
• αἴτιον (noun) Arist. An. post.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Cael.
• αἴτιον (noun) Arist. Meteor.
• αἴτιον (noun) Arist. Poet.
  αἴτιον δὲ καὶ τούτου, ὅτι τὸ μανθάνειν οὐ μόνον τοῖς φιλοσόφοις ἥδιστον ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως Arist. Poet. 4, 1448b12 = wa-l-ʿillatu fī ḏālika hiya hāḏihī wa-hiya anna ... bāba l-taʿlīmi laysa innamā huwa laḏīḏan li-faylasūfin faqaṭ lākin li-hāʾulāʾi l-uḫari ʿalā miṯālin wāḥidin 224.21
• αἴτιον (noun) Arist. Poet.
  οὐχ ᾗ μίμημα ποιήσει τὴν ἡδονὴν ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπεργασίαν ἢ τὴν χροιὰν ἢ διὰ τοιαύτην τινὰ ἄλλην αἰτίαν Arist. Poet. 4, 1448b19 = laysa yaʿmalu l-laḏḏata min tašabbuhin lākinna min aǧli l-fiʿli wa-l-tafaʿʿuli aw li-l-mawāḍiʿi aw min aǧli ʿillati mā miṯla hāḏihī 226.1
• αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
• αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
• αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
• αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
• αἴτιον (noun) Proclus El. theol. τὸ πλειόνων αἴτιον = al-ʿillatu llatī taʿummu ašyāʾa kaṯīratan
  τὸ γὰρ πλειόνων αἴτιον κρεῖττον ... Proclus El. theol. 73: 70.13 = al-ʿillatu llatī taʿummu ašyāʾa kaṯīratan hiya afḍalu wa-aʿammu min … 73.16
• αἴτιον (noun) Proclus El. theol.
  ὃ δὲ ὑφίστησι καὶ ὧν αἴτιον τὸ πρὸ αὐτοῦ γινώσκων Proclus El. theol. 167: 146.6 = fa-man ʿalima ʿillata l-ašyāʾi l-maʿlūlati 167.14
• αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita
• αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita
• αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita
• αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita τὸ ποιοῦν αἴτιον = al-ʿillatu l-fāʿilatu
• αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita τὸ ποιοῦν αἴτιον = al-ʿillatu l-fāʿilatu
6. αἴτιος
• αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
• αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
• αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
• αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
• αἴτιος (adj.) Arist. Eth. Nic. τὸ αἴτιον
  μή ποτ' οὐ λέγουσι τὸ αἴτιον Arist. Eth. Nic. X 3, 1173a23 = wa-ḫalīqun allā yakūnū yuḫbirūna bi-l-ʿillati fī ḏālika 535.3
• αἴτιος (noun) Arist. Gener. anim. τοῦτο αἴτιον = al-ʿillatu tusabbibu
• αἴτιος (noun) Arist. Gener. anim. αἴτιον αὐτὸ τὸ θαυμαζόμενον τοῦ μὴ θαυμάζειν = wa-l-amru allaḏī minhu nataʿaǧǧabu huwa ʿillata ʿadami l-ʿaǧabi
• αἴτιος (adj.) Arist. Metaph.
• αἴτιος (adj.) Artem. Onirocr.
• αἴτιος (adj.) Artem. Onirocr.
• αἴτιος (adj.) Artem. Onirocr.
• αἴτιος (adj.) Hippocr. Aer. αἰτιώτατος
• αἴτιος (adj.) Hippocr. Aer.
• αἴτιος (adj.) Hippocr. Aer.
• αἴτιος (noun) Hippocr. Superf. τὸ αἴτιον
• αἴτιος (adj.) Ps.-Arist. Virt. τὰ αἴτια = ʿilalun
• αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita αἴτιος c. Gen. = ʿillatun li-...
• αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita αἴτιος c. Gen.
• αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita αἴτιος c. Gen.
• αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita τοῦ ποιεῖν αἴτιος = al-ʿillatu l-fāʿilatu
• αἴτιος (noun) Ps.-Plut. Placita
  ἁμαρτάνει (sc. Ἀναξίμανδρος) ... τὸ ... ποιοῦν αἴτιον ἀναιρῶν 278a4 = wa-qad aḫṭaʾa (sc. Anaqsimandurus) min qibali annahū ... abṭala l-ʿillata l-fāʿilata 4.5
7. ἂλγημα
• ἂλγημα (noun) Hippocr. Diaet. acut.
8. ἀπαθής
• ἀπαθής (adj.) Artem. Onirocr. allaḏī lā ʿillata bihi
9. ἀρχή
• ἀρχή (noun) Arist. Cael.
• ἀρχή (noun) Arist. Cael.
• ἀρχή (noun) Arist. Cael.
10. αὐτόματος
• αὐτόματος (adj.) Arist. Cael. ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου = ġayru maʿlūlin...min ġayri ʿillatin wa-fāʿilin
• αὐτόματος (adj.) Arist. Cael. ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου = lā ʿillata lahū wa-lā sabab
• αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. bi-lā ʿillatin
• αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. fa-bi-lā ʿillatin
• αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. bi-lā ʿillatin
• αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. bi-lā ʿillatin
11. διά
• διά (prep.) Arist. Gener. anim. διὰ τοῦτο = min aǧli hāḏihi-l-ʿillati
• διά (prep.) Arist. Gener. anim. διὰ τοῦτο = li-hāḏihi-l-ʿillati
12. διό
• διό (conjunction) Arist. Gener. anim. li-ḥāli hāḏihi-l-ʿillati
• διό (conjunction) Arist. Gener. anim. min aǧli hāḏihi-l-ʿillati
• διό (conjunction) Arist. Gener. anim. li-hāḏihi-l-ʿillati
13. διόπερ
• διόπερ (conjunction) Aelian. Tact. wa-li-hāḏihi l-ʿillati
• διόπερ (conjunction) Arist. Gener. anim. li-ḥāli hāḏihi-l-ʿillati
• διόπερ (conjunction) Arist. Gener. anim. min aǧli hāḏihi-l-ʿillati
14. εἷς
• εἷς (noun) Proclus El. theol. τὸ ἕν = al-ʿillatu l-quṣwā
15. ἑνάς
• ἑνάς (noun) Proclus El. theol. αἱ ἑνάδες = al-awwalu aʿnī l-ʿillatu l-ūlā
  οἱ δὲ νόες πλείους τῶν θείων ἑνάδων Proclus El. theol. 62: 58.31 = wa-laysa baʿda l-ʿaqliyyati illā l-awwalu aʿnī l-ʿillatu l-ūlā llatī hiya wāḥidatu faqaṭ lā kaṯratu l-battata 62.13
16. ἕνεκα
• ἕνεκα (prep.) Arist. Gener. anim. ἕνεκα τοῦ βελτίστου = al-ʿillatu allatī hiya aǧwadu wa allatī hiya amṯalu
• ἕνεκα (prep.) Arist. Gener. anim. τίνος ἕνεκεν = li-ayyi ʿillatin
17. ζωτικός
• ζωτικός (gerundive) Arist. Gener. anim. ʿillatu ḥayātin
• ζωτικός (adj.) Arist. Gener. anim. ʿillatu ḥayātin
18. ἴσως
• ἴσως (adv.) Galen An. virt. laʿalla
  ἴσως οὖν τις ἐρεῖ Galen An. virt. 46.1 = wa-lākin laʿalla baʿḍa l-nāsi yaqūlu 19.20
19. λόγος
• λόγος (noun) Arist. An. post.
• λόγος (noun) Hippocr. Alim.
20. νόσευμα
• νόσευμα (noun) Hippocr. Aer.
• νόσευμα (noun) Hippocr. Aer.
21. πάθημα
• πάθημα (noun) Galen In De off. med.
• παθημα Them. In De an.
22. πάθος
• πάθος (noun) Galen In De off. med.
• πάθος (noun) Galen In De off. med.
• πάθος (noun) Galen In De off. med.
• πάθος (noun) Galen In De off. med.
• πάθος (noun) Galen In De off. med.
• πάθος (noun) Galen In De off. med.
• πάθος (noun) Hippocr. Off. med. li-ʿillatihi
• πάθος (noun) Hippocr. Off. med. li-l-ʿillati
23. παράγω
• παράγω (act. part.) Proclus El. theol. τὸ παράγον ... ἃ παράγει ... = al-ašyāʾu l-maʿlūlatu … ʿillatuhā …
24. παραίτιος
• παραίτιος (adj.) Ps.-Arist. Virt. τὰ ... οἷον παραίτια = asbābun wa ʿilalun
25. παρακτικός
• παρακτικός (adj.) Proclus El. theol. τὸ πλειόνων παρακτικόν = ʿillatu ašyāʾa kaṯīratin
  τὸ πλειόνων παρακτικόν – τοῦτο δέ, δυνατώτερον. Proclus El. theol. 62: 58.29 = ʿillatu ašyāʾa kaṯīratin li-ʿiẓami qūwwatihī 62.7
26. παραμένω
• παραμένω (verb) Galen Med. phil. yuṣayyiru ʿilalan
27. παρέχον
• παρέχον (noun) Hippocr. Nat. hom. το παρέχον = al-ʿillatu al-muwallidatu
  οὕτω γὰρ ἂν λύοιτο τὸ τὴν νοῦσον παρέχον τῷ σώματι 200.16 = fa-innaka iḏā faʿalta ḏālika baṭalat al-ʿillatu l-muwallidatu li-l-maraḍi 23.13
28. πάσχω
• πάσχω (verb) Artem. Onirocr. fī...ʿillatin
• πάσχω (act. part.) Galen In De off. med. τὸ πεπονθὸς = mawḍiʿu l-ʿillati
29. πνιγμός
• πνιγμός (noun) Hippocr. Humor. al-ʿillatu l-musammā iḫtināqa l-raḥimi
30. ποιέω
• ποιέω (act. part.) Proclus El. theol. τὸ ποιοῦν
  εἰ ... ἀκίνητόν ἐστι ... τὸ ποιοῦν ... Proclus El. theol. 76: 72.7 = in kānati l-ʿillatu l-sākinata ġayra mutaḥarrikata 76.7
31. πρόφασις
• πρόφασις (noun) Hippocr. Aer.
• πρόφασις (noun) Hippocr. Aer.
• πρόφασις (noun) Hippocr. Aer.
32. σίνος
• σίνος (noun) Galen In De off. med.
• σίνος (noun) Hippocr. Off. med. mawḍiʿu l-ʿillati
• σίνος (noun) Hippocr. Off. med. mawḍiʿu l-ʿillati
• σίνος (noun) Hippocr. Off. med. mawḍiʿu l-ʿillati
33. σύμπτωμα
• σύμπτωμα (noun) Arist. Gener. anim.
34. συναίτιος
• συναίτιος (adj.) Arist. Gener. anim.
• συναίτιος (adj.) Arist. Gener. anim.
35. τάχα
• τάχα (adv.) Galen An. virt. laʿallī
  ἃ τάχ᾿ ἂν ἐφεξῆς εἴποιμι ξύμπαντα πρότερον ἀναμνήσας ὃν ὁ Πλάτων ἔγραψε λόγον Galen An. virt. 42.8 = wa-laʿallī sa-ufaṣṣiluhā laka fī-mā astaʾnifu iḏā anā badaʾtu bi-ḏikri mā waḍaʿa Aflāṭun bi-mā bayyana min raʾyihī 17.6
36. τέχνη
• τέχνη (noun) Ps.-Plut. Placita
37. τεχνίτης
• τεχνίτης (noun) Ps.-Plut. Placita ὁ τεχνίτης = ʿillatun fāʿilatun
38. ὑποστατικός
• ὑποστατικός (adj.) Proclus El. theol. τὸ πάντων ὑποστατικόν = ʿillatu l-ašyāʾi
  τὸ δὲ ἓν πάντων ἦν ὑποστατικὸν ἀπληθύντως Proclus El. theol. 62: 58.25 = in kāna l-wāḥidu ʿillata l-ašyāʾi wa-takṯīruhā bi-ġayri takaṯṯurin minhū 62.4
39. ὑφίστημι
• ὑφίστημι (act. part.) Proclus El. theol. ἡ ὑποστησάσα αἰτία
• ὑφίστημι (act. part.) Proclus El. theol. ἡ ὑποστησάσα κίνησις
  τὴν ὑποστήσασαν αὐτὸ κίνησιν μιμούμενον Proclus El. theol. 76: 72.19 = šabīhun bi-l-ʿillati llatī kāna minhā 76.19
40. χάρις
• χάρις (noun) Arist. Gener. anim. τούτου χάριν = min aǧli hāḏihi-l-ʿillati

The database query could not be executed.