Lookup cumulative lexical entry: علة
- ἀγαθός
- ἀγαθός (adj.) Ps.-Plut. Placita τἀγαθόν = lā ʿillata lahu
- αἰτία
- αἰτία (noun) Aelian. Tact.
- αἰτία (noun) Alex. qu. I 2 [Color]
- αἰτία (noun) Alex. qu. I 2 [Color]
- αἰτία (noun) Alex. qu. III 3 [Sens.]
- αἰτία (noun) Arist. An. post. αἴτιά τε ... δεῖ εἶναι = wa-an yakūna ʿilalan
- αἰτία (noun) Arist. An. post. διὰ τοῦ αἰτίου = bi-l-ʿillati
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Cael.
- αἰτία (noun) Arist. Eth. Nic.
διὰ τίνας αἰτίας Arist. Eth. Nic. X 9, 1181b19 = li-ayyi ʿilalin 583.1 - αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. ἡ αἰτία ἡ κινοῦσα = al-ʿillatu l-muḥarrikatu
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. ἡ αἰτία ἡ κινοῦσα πρώτη = al-ʿillatu-l-ūlā l-muḥarrikatu
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. τὴν ἐξ ἀνάγκης αἰτίαν = al-ʿillatu l-lāzimatu bi-iḍṭirārin
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. πόρρωθέν ἐστιν ἅπτεσθαι τῆς αἰτίας = yadnūna min daraki l-ʿillati min buʿdin kaṯīrin
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. οἱ λόγοι τῆς αἰτίας = asbābu ʿilalihā
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. διὰ τὴν αἰτίαν τὴν ἕνεκά τινος = wa-l-ḥālu al-ʿillati allatī tuqālu anna mā yakūnu inna-mā yakūnu li-šayʾin
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. καὶ διὰ τίν᾿ αἰτιαν ...εἴρηται = wa-awḍaḥnā l-ʿillata allatī min aǧlihā
- αἰτία (noun) Arist. Gener. anim. λέγοντες ... τὴν αἰτίαν = yanṣubūna...ilā ʿillatin
- αἰτία (noun) Arist. Metaph.
- αἰτία (noun) Arist. Meteor.
- αἰτία (noun) Arist. Meteor.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Part. anim.
- αἰτία (noun) Arist. Poet.
ἐοίκασι δὲ γεννῆσαι μὲν ὅλως τὴν ποιητικὴν αἰτίαι δύο τινὲς καὶ αὗται φυσικαί Arist. Poet. 4, 1448b4 = wa-yušbihu an yakūna l-ʿilalu l-muwallidatu li-ṣināʿati l-šiʿri llatī hiya bi-l-ṭabʿi ʿillatāni 224.14 - αἰτία (noun) Artem. Onirocr.
- αἰτία (noun) Artem. Onirocr.
- αἰτία (noun) Artem. Onirocr.
- αἰτία (noun) Galen An. virt.
- αἰτία (noun) Galen An. virt.
- αἰτία (noun) Galen An. virt.
- αἰτία (noun) Galen Med. phil.
- αἰτία (noun) Hippocr. Alim.
- αἰτία (noun) Hippocr. Alim.
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
πᾶν μὲν τὸ ἀπὸ ἀκινήτου γινόμενον αἰτίας ἀμετάβλητον ἔχει τὴν ὕπαρξιν· πᾶν δὲ τὸ ἀπὸ κινουμένης, μεταβλητήν. Proclus El. theol. 76: 72.5 = kullu mā kāna min ʿillatin lā tataḥarraku fa-ḏālika l-šayʾu kāna bi-lā stiḥālatin wa-bi-lā taġayyurin, wa-kullu mā kāna min ʿillatin mutaḥarrikatin fa-ḏālika l-šayʾu kāna bi-stiḥālatin wa-bi-taġayyurin 76.1 - αἰτία (noun) Proclus El. theol.
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
ὃ δὲ ὑφίστησι καὶ ὧν αἴτιον τὸ πρὸ αὐτοῦ γινώσκων, καὶ ἑαυτὸν ἐκεῖθεν ὑποστάντα γνώσεται. Proclus El. theol. 167: 146.6 = fa-man ʿalima ʿillata l-ašyāʾi l-maʿlūlati … ʿalima ayḍan annahū innamā kāna minhā 167.14 - αἰτία (noun) Proclus El. theol.
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
ἐκ τελειοτέρων πρόεισι καὶ ὁλικωτέρων αἰτίων Proclus El. theol. 72: 68.18 = yaḥduṯu ʿan ʿillatin kulliyyatin kāmilatin 72.2 - αἰτία (noun) Proclus El. theol. ἡ ὑποστησάσα αἰτία
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
- αἰτία (noun) Proclus El. theol. πλειόνων αἴτιον ὑπάρχον = kāna ... ʿillatun li-kawni ašyāʾa kaṯīratin
- αἰτία (noun) Proclus El. theol.
μία ἡ κοινὴ τῶν ὁμοταγῶν πάντων αἰτία Proclus El. theol. 21: 24.9 = ʿillatun wāḥidatun taʿummu l-ašyāʾa l-mutaǧānisata 21.6 - αἰτία (noun) Ps.-Plut. Placita
- αἰτία (noun) Ps.-Plut. Placita
- αἰτία (noun) Ps.-Plut. Placita
- αἰτιάομαι
- αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. ǧaʿala ʿillat...
- αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. ǧaʿala ʿillat...
- αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. qāla fī ʿillatin...
- αἰτιάομαι (verb) Arist. Cael. ǧaʿala ʿillat...
- αἰτιάομαι (gerund) Arist. Gener. anim. αἰτιάσασθαι = nansuba l-ʿillatu ilā
- αἰτιάομαι (verb) Ps.-Plut. Placita yarā anna ʿillata
- αἰτιολογέω
- αἰτιολογέω (verb) Ps.-Plut. Placita yaḏkuru anna hāḏā ʿillata …
- αἴτιον
- αἴτιον (noun) Alex. qu. I 5 [Auct.]
- αἴτιον (noun) Arist. An. post. κατὰ τὸ πρῶτον αἴτιον = bi-l-ʿillati l-ūlā
- αἴτιον (noun) Arist. An. post. τὸ μὲν γὰρ αἴτιον τὸ μέσον = wa-ḏālika anna l-wasaṭa huwa l-ʿillatu
- αἴτιον (noun) Arist. An. post.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Cael.
- αἴτιον (noun) Arist. Meteor.
- αἴτιον (noun) Arist. Poet.
αἴτιον δὲ καὶ τούτου, ὅτι τὸ μανθάνειν οὐ μόνον τοῖς φιλοσόφοις ἥδιστον ἀλλὰ καὶ τοῖς ἄλλοις ὁμοίως Arist. Poet. 4, 1448b12 = wa-l-ʿillatu fī ḏālika hiya hāḏihī wa-hiya anna ... bāba l-taʿlīmi laysa innamā huwa laḏīḏan li-faylasūfin faqaṭ lākin li-hāʾulāʾi l-uḫari ʿalā miṯālin wāḥidin 224.21 - αἴτιον (noun) Arist. Poet.
οὐχ ᾗ μίμημα ποιήσει τὴν ἡδονὴν ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπεργασίαν ἢ τὴν χροιὰν ἢ διὰ τοιαύτην τινὰ ἄλλην αἰτίαν Arist. Poet. 4, 1448b19 = laysa yaʿmalu l-laḏḏata min tašabbuhin lākinna min aǧli l-fiʿli wa-l-tafaʿʿuli aw li-l-mawāḍiʿi aw min aǧli ʿillati mā miṯla hāḏihī 226.1 - αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
- αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
- αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
- αἴτιον (noun) Hippocr. Aer.
- αἴτιον (noun) Proclus El. theol. τὸ πλειόνων αἴτιον = al-ʿillatu llatī taʿummu ašyāʾa kaṯīratan
τὸ γὰρ πλειόνων αἴτιον κρεῖττον ... Proclus El. theol. 73: 70.13 = al-ʿillatu llatī taʿummu ašyāʾa kaṯīratan hiya afḍalu wa-aʿammu min … 73.16 - αἴτιον (noun) Proclus El. theol.
ὃ δὲ ὑφίστησι καὶ ὧν αἴτιον τὸ πρὸ αὐτοῦ γινώσκων Proclus El. theol. 167: 146.6 = fa-man ʿalima ʿillata l-ašyāʾi l-maʿlūlati 167.14 - αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita
- αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita
- αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita
- αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita τὸ ποιοῦν αἴτιον = al-ʿillatu l-fāʿilatu
- αἴτιον (noun) Ps.-Plut. Placita τὸ ποιοῦν αἴτιον = al-ʿillatu l-fāʿilatu
- αἴτιος
- αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
- αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
- αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
- αἴτιος (adj.) Arist. Cael.
- αἴτιος (adj.) Arist. Eth. Nic. τὸ αἴτιον
μή ποτ' οὐ λέγουσι τὸ αἴτιον Arist. Eth. Nic. X 3, 1173a23 = wa-ḫalīqun allā yakūnū yuḫbirūna bi-l-ʿillati fī ḏālika 535.3 - αἴτιος (noun) Arist. Gener. anim. τοῦτο αἴτιον = al-ʿillatu tusabbibu
- αἴτιος (noun) Arist. Gener. anim. αἴτιον αὐτὸ τὸ θαυμαζόμενον τοῦ μὴ θαυμάζειν = wa-l-amru allaḏī minhu nataʿaǧǧabu huwa ʿillata ʿadami l-ʿaǧabi
- αἴτιος (adj.) Arist. Metaph.
- αἴτιος (adj.) Artem. Onirocr.
- αἴτιος (adj.) Artem. Onirocr.
- αἴτιος (adj.) Artem. Onirocr.
- αἴτιος (adj.) Hippocr. Aer. αἰτιώτατος
- αἴτιος (adj.) Hippocr. Aer.
- αἴτιος (adj.) Hippocr. Aer.
- αἴτιος (noun) Hippocr. Superf. τὸ αἴτιον
- αἴτιος (adj.) Ps.-Arist. Virt. τὰ αἴτια = ʿilalun
- αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita αἴτιος c. Gen. = ʿillatun li-...
- αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita αἴτιος c. Gen.
- αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita αἴτιος c. Gen.
- αἴτιος (adj.) Ps.-Plut. Placita τοῦ ποιεῖν αἴτιος = al-ʿillatu l-fāʿilatu
- αἴτιος (noun) Ps.-Plut. Placita
ἁμαρτάνει (sc. Ἀναξίμανδρος) ... τὸ ... ποιοῦν αἴτιον ἀναιρῶν 278a4 = wa-qad aḫṭaʾa (sc. Anaqsimandurus) min qibali annahū ... abṭala l-ʿillata l-fāʿilata 4.5 - ἂλγημα
- ἂλγημα (noun) Hippocr. Diaet. acut.
- ἀπαθής
- ἀπαθής (adj.) Artem. Onirocr. allaḏī lā ʿillata bihi
- ἀρχή
- ἀρχή (noun) Arist. Cael.
- ἀρχή (noun) Arist. Cael.
- ἀρχή (noun) Arist. Cael.
- αὐτόματος
- αὐτόματος (adj.) Arist. Cael. ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου = ġayru maʿlūlin...min ġayri ʿillatin wa-fāʿilin
- αὐτόματος (adj.) Arist. Cael. ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου = lā ʿillata lahū wa-lā sabab
- αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. bi-lā ʿillatin
- αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. fa-bi-lā ʿillatin
- αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. bi-lā ʿillatin
- αὐτόματος (adj.) Hippocr. Alim. bi-lā ʿillatin
- διά
- διά (prep.) Arist. Gener. anim. διὰ τοῦτο = min aǧli hāḏihi-l-ʿillati
- διά (prep.) Arist. Gener. anim. διὰ τοῦτο = li-hāḏihi-l-ʿillati
- διό
- διό (conjunction) Arist. Gener. anim. li-ḥāli hāḏihi-l-ʿillati
- διό (conjunction) Arist. Gener. anim. min aǧli hāḏihi-l-ʿillati
- διό (conjunction) Arist. Gener. anim. li-hāḏihi-l-ʿillati
- διόπερ
- διόπερ (conjunction) Aelian. Tact. wa-li-hāḏihi l-ʿillati
- διόπερ (conjunction) Arist. Gener. anim. li-ḥāli hāḏihi-l-ʿillati
- διόπερ (conjunction) Arist. Gener. anim. min aǧli hāḏihi-l-ʿillati
- εἷς
- εἷς (noun) Proclus El. theol. τὸ ἕν = al-ʿillatu l-quṣwā
- ἑνάς
- ἑνάς (noun) Proclus El. theol. αἱ ἑνάδες = al-awwalu aʿnī l-ʿillatu l-ūlā
οἱ δὲ νόες πλείους τῶν θείων ἑνάδων Proclus El. theol. 62: 58.31 = wa-laysa baʿda l-ʿaqliyyati illā l-awwalu aʿnī l-ʿillatu l-ūlā llatī hiya wāḥidatu faqaṭ lā kaṯratu l-battata 62.13 - ἕνεκα
- ἕνεκα (prep.) Arist. Gener. anim. ἕνεκα τοῦ βελτίστου = al-ʿillatu allatī hiya aǧwadu wa allatī hiya amṯalu
- ἕνεκα (prep.) Arist. Gener. anim. τίνος ἕνεκεν = li-ayyi ʿillatin
- ζωτικός
- ζωτικός (gerundive) Arist. Gener. anim. ʿillatu ḥayātin
- ζωτικός (adj.) Arist. Gener. anim. ʿillatu ḥayātin
- ἴσως
- ἴσως (adv.) Galen An. virt. laʿalla
ἴσως οὖν τις ἐρεῖ Galen An. virt. 46.1 = wa-lākin laʿalla baʿḍa l-nāsi yaqūlu 19.20 - λόγος
- λόγος (noun) Arist. An. post.
- λόγος (noun) Hippocr. Alim.
- νόσευμα
- νόσευμα (noun) Hippocr. Aer.
- νόσευμα (noun) Hippocr. Aer.
- πάθημα
- πάθος
- πάθος (noun) Galen In De off. med.
- πάθος (noun) Galen In De off. med.
- πάθος (noun) Galen In De off. med.
- πάθος (noun) Galen In De off. med.
- πάθος (noun) Galen In De off. med.
- πάθος (noun) Galen In De off. med.
- πάθος (noun) Hippocr. Off. med. li-ʿillatihi
- πάθος (noun) Hippocr. Off. med. li-l-ʿillati
- παράγω
- παράγω (act. part.) Proclus El. theol. τὸ παράγον ... ἃ παράγει ... = al-ašyāʾu l-maʿlūlatu … ʿillatuhā …
- παραίτιος
- παραίτιος (adj.) Ps.-Arist. Virt. τὰ ... οἷον παραίτια = asbābun wa ʿilalun
- παρακτικός
- παρακτικός (adj.) Proclus El. theol. τὸ πλειόνων παρακτικόν = ʿillatu ašyāʾa kaṯīratin
τὸ πλειόνων παρακτικόν – τοῦτο δέ, δυνατώτερον. Proclus El. theol. 62: 58.29 = ʿillatu ašyāʾa kaṯīratin li-ʿiẓami qūwwatihī 62.7 - παραμένω
- παραμένω (verb) Galen Med. phil. yuṣayyiru ʿilalan
- παρέχον
- παρέχον (noun) Hippocr. Nat. hom. το παρέχον = al-ʿillatu al-muwallidatu
οὕτω γὰρ ἂν λύοιτο τὸ τὴν νοῦσον παρέχον τῷ σώματι 200.16 = fa-innaka iḏā faʿalta ḏālika baṭalat al-ʿillatu l-muwallidatu li-l-maraḍi 23.13 - πάσχω
- πάσχω (verb) Artem. Onirocr. fī...ʿillatin
- πάσχω (act. part.) Galen In De off. med. τὸ πεπονθὸς = mawḍiʿu l-ʿillati
- πνιγμός
- πνιγμός (noun) Hippocr. Humor. al-ʿillatu l-musammā iḫtināqa l-raḥimi
- ποιέω
- ποιέω (act. part.) Proclus El. theol. τὸ ποιοῦν
εἰ ... ἀκίνητόν ἐστι ... τὸ ποιοῦν ... Proclus El. theol. 76: 72.7 = in kānati l-ʿillatu l-sākinata ġayra mutaḥarrikata 76.7 - πρόφασις
- πρόφασις (noun) Hippocr. Aer.
- πρόφασις (noun) Hippocr. Aer.
- πρόφασις (noun) Hippocr. Aer.
- σίνος
- σίνος (noun) Galen In De off. med.
- σίνος (noun) Hippocr. Off. med. mawḍiʿu l-ʿillati
- σίνος (noun) Hippocr. Off. med. mawḍiʿu l-ʿillati
- σίνος (noun) Hippocr. Off. med. mawḍiʿu l-ʿillati
- σύμπτωμα
- σύμπτωμα (noun) Arist. Gener. anim.
- συναίτιος
- συναίτιος (adj.) Arist. Gener. anim.
- συναίτιος (adj.) Arist. Gener. anim.
- τάχα
- τάχα (adv.) Galen An. virt. laʿallī
ἃ τάχ᾿ ἂν ἐφεξῆς εἴποιμι ξύμπαντα πρότερον ἀναμνήσας ὃν ὁ Πλάτων ἔγραψε λόγον Galen An. virt. 42.8 = wa-laʿallī sa-ufaṣṣiluhā laka fī-mā astaʾnifu iḏā anā badaʾtu bi-ḏikri mā waḍaʿa Aflāṭun bi-mā bayyana min raʾyihī 17.6 - τέχνη
- τέχνη (noun) Ps.-Plut. Placita
- τεχνίτης
- τεχνίτης (noun) Ps.-Plut. Placita ὁ τεχνίτης = ʿillatun fāʿilatun
- ὑποστατικός
- ὑποστατικός (adj.) Proclus El. theol. τὸ πάντων ὑποστατικόν = ʿillatu l-ašyāʾi
τὸ δὲ ἓν πάντων ἦν ὑποστατικὸν ἀπληθύντως Proclus El. theol. 62: 58.25 = in kāna l-wāḥidu ʿillata l-ašyāʾi wa-takṯīruhā bi-ġayri takaṯṯurin minhū 62.4 - ὑφίστημι
- ὑφίστημι (act. part.) Proclus El. theol. ἡ ὑποστησάσα αἰτία
- ὑφίστημι (act. part.) Proclus El. theol. ἡ ὑποστησάσα κίνησις
τὴν ὑποστήσασαν αὐτὸ κίνησιν μιμούμενον Proclus El. theol. 76: 72.19 = šabīhun bi-l-ʿillati llatī kāna minhā 76.19 - χάρις
- χάρις (noun) Arist. Gener. anim. τούτου χάριν = min aǧli hāḏihi-l-ʿillati